Poy cholla meyyar Bhadra kali of Moolangudi
By
P.R.Ramachander
Moolangudi village is in the Pudukottai district near Ponnamaravathi. There were a brother sister who were children in this village., they were very close. One day when they were guarding paddy which was put to drying, one villager it seems remarked that they were like husband and wife. This hurt both of them. They left that place wandered here and there and at last hid themselves in a pot of Bhajra. By the time the villagers located them, they had breathed their last. When they were cremated together, their body turned in to ash but nothing happened to their cloths. So they gain put it in the pyre. Still nothing happened. Then they heard a voice from heaven saying that both of them are Gods and would look after the village.
The brother was called Poy Cholla Meyyar(Meyyar who does not tell a lie) and the sister as Seelai Kari Bhadra Kali. But immediately after wards the village started facing lot of problems. Thinking that it is due to Bhadra Kali, the removed the statue from the temple and threw is facing the earth in the forest. Things subsided but once a goatherd found the Kali and turned it to see the sky. The entire village caught fire ,. They then approached Poy Cholla meyyar and prayed to him to pacify his sister. He asked them to bring the statue and consecrate it facing him. The problems of the village disappeared. In this village there was a temple where Ponnan and Brahmar Karuppar were consecrated. They do not have a roof over them. These two gods belonged to a village 25 km from Moolangudi. Once a girl of Moolangudi got married to a boy of that village. When Moolangudi people went to that village after the marriage, they slept in the temple of Ponnan. That night Ponnan came in their dream and asked them to take Him along with them. Then they told him that taking a God from the boy’s place would lead to trouble. But when they assured that they would make Moolangudi prosperous they agreed. They got the symbolic stick from that temple came back and consecrated them in their village. The girl who went in marriage from Moolangudi was sent back. But Karuppar and Ponnan kept their promise and Moolangudi became a very prosperous village.
Ponnan and Karuppar have become the assistant to Poy Cholla meyyar. By the side of Meyyar, two of their horses(statues) are always kept in readiness so that they can start to do any job at any time. People believe that daily night they go to their native village riding on these horses.
Very near Moolangudi there is a Mountain called Vemmalai. There were two Sidha sages on this mountain. After their death they built a temple for them. They were called Mooligai Malayan and Shiva Lingam. They consider that Mooligai Malayaan is Lord Muruga, These villagers used to go on an annual pilgrimage to Pazhani. Once in their absence all their wealth was stolen. After this Mooligai Malayan came in their dreams and told them, that they need not go to Pazhani but come to his temple. Now this custom is followed. Apart from these Gods there are also Karutha Kaliyan and Chinna Karuppu temples in this village.
There is ten day festival for Meyyar in the month of Vaikasi (May-June). During Maha Shivarathri also there is a festival. Once in every five years there is a festival called Avery Padaippu , when animals are sacrificed to Ponnan.
A summarized description of the temples of village Gods of Tamil Nadu and those deities who rule the minds of the simple people living there by P.R.Ramachander
hello Mama
ReplyDeleteloved your blogs...they are what our generation needs...as such i had one small suggestion. It would be great if you could add a widget with links to all of your other blogs in every blog of yours....what you are doing is such a treasure!
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete.............Tamil translation of the article above is given below by Santhipriya
ReplyDeleteபுதுக்கோட்டைக்கு அருகில் உள்ள பொன்னமராவதிக்கு அருகில் உள்ளதே மூலன்குடி எனும் கிராமம். அந்த கிராமத்தில் சிறு வயது பெண்ணும் ஆணும் இருந்தனர். இருவரும் மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தனர். அவர்கள் வயல்வெளியில் உள்ள தானியங்களை பாதுகாத்து வந்தனர். அப்போது ஒரு நாள் ஒரு கிராமத்தவன் அவர்களைப் பார்த்தால் கணவன் மனைவி போல உள்ளனரே எனக் கூற அது அவர்களை வருத்தப்படுத்தியது. ஆகவே அவர்கள் அங்கிருந்து எவருக்கும் சொல்லாமல் கிளம்பிச் சென்று பாஜ்ரா எனும் தானியக் கிடங்கில் ஒளிந்து கொண்டனர். அவர்களைக் காணாமல் ஊர் மக்கள் தேடி அலைந்து அவர்கள் பாஜ்ரா தானியக் களஞ்சியத்தில் இருந்ததைக் கண்டு பிடித்தனர். ஆனால் அதற்குள் அவர்கள் அதில் மூச்சு முட்டி மடிந்து இருந்தனர். ஆகவே அவர்களை கொண்டு போய் எரித்தனர். ஆனால் அவர்களது உடை தீயினால் எரிந்து போகவில்லை. ஆகவே மீண்டும் அந்த உடையை எடுத்து தீயில் போட்டும் அது எரிந்து போகவில்லை. அப்போது ஆகாயத்தில் இருந்து ஆசிரி ஒன்று தாமே அந்த கிராமத்தைக் காக்கும் கடவுள் எனக் கூறியது. ஆகவே அந்த கிராமத்தினர் அந்த பையனுக்கு பொய் சொல்லாத மெய்யார் எனவும் பெண்ணுக்கு சீலைக்கரி பத்ரகாளி எனவும் பெயரிட்டு வணங்கலாயினர். அது முதல் அந்த கிராமத்தில் பல பிரச்சனைகள் தோன்ற அது அந்த காளியினால் இருக்கும் எனக் கருதி அவளுடைய சிலையை மட்டும் அங்கிருந்து அகற்றி காட்டில் கொண்டு போய் போட்டு அந்த சில பூமியை பார்த்தபடி இருக்குமாறு வைத்து விட்டனர்.
..........continued below
.....continued from above
ReplyDeleteஅந்த கிராமத்தில் பொன்னர் மற்றும் பிரம்மர் கருப்பருக்கும் ஒரு ஆலயம் இருந்தது. அதற்கு மேல் கூரை இல்லை. ஆடவர்கள் அந்த இருவரும் மூலன்குடி கிராமத்தில் இருந்து 25 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் இருந்த கிராமத்தை சேர்ந்தவர்கள். ஒரு முறை மூலன்குடியை சேர்ந்த பெண்ணை அந்த கிராமத்துப் பையனுக்கு மணம் முடித்தனர். மணப்பெண்ணின் உறவினர் மூலன்குடிக்கு வந்து அந்த ஆலயத்தில் வந்து தங்கினார்கள். அப்போது அவர்களில் ஒருவருடைய கனவில் பொன்னார் தோன்றி மூலன்குடியில் இருந்து தம்மை அவர்களுடன் அழைத்துச் செல்லுமாறு கூறினார். ஆனால் வந்தவர்கள் அதை எடுத்துப் போனால் மூலன்குடி பிள்ளை வீட்டாருடன் தகராறு ஏற்படுமே என பயந்தனர். ஆனால் பொன்னரோ தான் அங்கிருந்து போனாலும் மூலன்குடியை வளமையாக வைத்து இருப்பேன் என்று உறுதி கூறியதினால் அவர்களை அங்கிருந்து அழைத்துப் போய் தம்முடைய கிராமத்தில் இருந்த பொய் சொல்ல மேயாருடன் சேர்த்து வைத்தனர். அவர்களும் மெய்யாருக்கு உதவியாளராகச் சேர்ந்தனர். மெய்யாருக்கு பக்கத்தில் இரண்டு குதிரை சிலைகளும் தயார் நிலையில் வைக்கப்பட்டது. தினமும் இரவில் அந்த குதிரை மீது ஏறி அந்த கிராமத்தை வலம் வந்தபடி அவர்கள் கிராமத்தை அவர்களே பாதுகாப்பதாக கிராமத்தினர் நம்புகிறார்கள்.
மூலன்குடிக்கு அருகில் வேம்மலை என்ற மலையில் இரண்டு சித்தர்கள் வாழ்ந்து வந்தனர். அவர்கள் இறந்ததும் அவர்களுக்கு அங்கு ஆலயம் அமைந்தது. அவர்களை மூலிகை மாயன் எனவும் சிவலிங்கம் எனவும் அழைத்தனர். கிராமத்தினர் மூலிகை மாயனை முருகனாகக் கருதுகிறார்கள். அவர்கள் வருடம் ஒருமுறை பழனிக்கு யாத்திரை செய்வார்கள். ஒரு முறை அனைவரும் பழனிக்குப் போய் இருந்த போது அந்த கிராமத்தில் இருந்தவர்களின் செல்வம் கொள்ளை போய் விட்டது. மூலிகை மாயன் அவர்கள் சிலரின் கனவில் தோன்றி இனிமேல் அவர்கள் பழனிக்கு யாத்திரை செல்ல வேண்டாம் எனவும் அதற்குப் பதில் தன்னுடைய ஆலயத்துக்கு வருமாறும் உத்தரவு இட்டார். அது முதல் அந்த கிராமத்தினர் மூலிகை மாயன் ஆலயத்துக்கே வருடாந்திர யாத்திரையை செய்கிறார்கள். அந்த கிராமத்தில் கருத்த காளியன், சின்ன கருப்பு போன்றவர்களின் ஆலயங்களும் உள்ளன. மே- ஜூனில் மெய்யாரின் உற்சவம் நடைபெறுகின்றது. மகா சிவரத்தரியிலும் அது போலவே விழா நடைபெறுகின்றது. ஐந்து வருடங்களுக்கு ஒரு முறை நடக்கும் 'அவரி படைப்பு' என்ற விழாவில் பொன்னருக்கு ஆடு மாடுகளின் பலி தரப்படுகின்றது.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteI am sorry by default the same passages got published thrice. Hence I had to delete the three above.
ReplyDeleteவெகு அருமை
ReplyDeleteCan you please tell me how to reach this moolangudi temple?
ReplyDelete