Gowri vallavar of Padamathur
By
P.R.Ramachander
There was a small country called Sethu seemai in the present Ramanathapuram district. This was ruled by two brothers called Udaya natha thevar and Gowri vallavar about 200 years back, the white men of east India Company were troubling them often. Once from Madhurai their army was marching towards Sethu Seemai. There was a war between he brothers and white men in Kannambur. The brothers won. After this these kings stayed there it self along with the queens. They spent the time by hunting in the nearby forest. This place was called Padamathur. The brothers liked this place and often came to Padamathur. Unfortunately Gowri vallavar fell in love and maintained her in Kannambur itself. The local people did not like this. So they decided to kill Gowri vallvar. But after great fight, Gowri vallavar escaped and started riding towards Padamathur. But his horse was killed on the way by the spears tied on palms. Belittled Gowri vallavar killed himself with a spear. At that time his lover came there. Seeing her crying and thinking about her future, Gowri vallavar killed her with the same spear. His Charioteer was Azhagappan who belonged to the Dalit caste. He also committed suicide. His brother his wife and his sister also committed suicide at the same spot.
Due to this all the people of Sethu Seemai were sad. Gowri Vallavar appeared in the dream of one of the elders and told him, “I have not gone any where. Please build a temple for me at the spot where I died. I would look after all of you and cure your diseases.” In another man’s dream Veer Kali appeared and requested him to build a horse for her. Immediately the people of Padamathur built a temple for Gowri vallvar. People believed that his lover has taken the form of Veera kali and accommodated her also in the temple. They built a huge horse of thirty feet height before the temple. Facing east on a horse along wit a turban sits Gowri Vallavar. BY his side is his loved in the form of being killed by a spear. Outside the sanctum, there is a mound. People call it as Kottai Nachiyar, the wife f Gowri Vallavar. In between the gigantic horse is the statue of Veera kali. Out side the temple there is statue for Azhagappan, There is also a statue for Pathinettam Kruppan in this temple. Azhagappan is considered as trusted assistant to Gowri Vallavan and the front god to him. Before asking anything to main God, Azhagappan should be consulted first
For the royal family here Gowri vallavar was born, their family deity is Gowri Vallavar. They first come and ask Azhagappan when they should meet vallavar and on that day ask Vallavar when their problems would be solved. There are two medicinal trees in the temple compound. They are Malai Vembu and Vilwam. When a sick person comes to the temple, the priest finds out the proper medicines by chits and gives the leaf from the concerned tree. On Fridays and Tuesdays, there is a huge rush to the temple
On the 18th day of Adi (July-August) there is a festival for Vallavar. Cocks are sacrificed after burning them to Azhagappan. Sheep are also sacrificed. The festival continues for another 7 days.
A summarized description of the temples of village Gods of Tamil Nadu and those deities who rule the minds of the simple people living there by P.R.Ramachander
மேல் கண்ட கட்டுரையின் தமிழாக்கம் கீழே தரப்பட்டு உள்ளது.
ReplyDeleteபதமத்தூர் கௌரி வல்லாளர்
பீ. ஆர். ராமச்சந்திரா
ராமநாதபுர மாவட்டத்தில் உள்ளது சிவகங்கை சீமை. அதை உதயநாத தேவர் மற்றும் கௌரி வள்ளாளர் என்ற இரண்டு சகோதரர்கள் இருநூறு ஆண்டுகள் முன் ஆண்டு வந்தார்கள். அப்போது ஆங்கிலேய அரசாங்கத்தினர் இந்தியாவை ஆண்டு வந்தனர். அவர்கள் அந்த இரண்டு சகோதரர்களுக்கும் அளவுக்கு மீறிய தொந்தரவு தந்தனர். ஒரு முறை அவர்கள் மதுரை மீது படையெடுத்து வந்தனர். அப்போது இரண்டு சகோதரர்களும் சேர்ந்து ஆங்கிலேய படையை எதிர்த்து நின்று வெற்றி கொண்டனர். அதன் பின் அந்த இரண்டு மன்னர்களும் தத்தம் மனைவிகளுடன் அங்கு சென்று வசித்தனர். பதமத்தூர் என்ற இடத்தின் அருகில் இருந்த காட்டில் வேட்டையாடி வந்தனர். அவர்களுக்கு அந்த இடம் பிடித்துப் போய்விட்டதினால் அங்கு வந்து தங்கினார்கள். கன்னம்பூர் என்ற இடத்தில் இருந்த ஒரு பெண் மீது காதல் கொண்ட கௌரி வெள்ளாளர் அவளை மணந்து கொள்ளாமல் உறவு கொண்டு அங்கேயே தங்கினார். உள்ளூரில் இருந்தவர்களுக்கு அது பிடிக்கவில்லை. அவரை கொல்ல வந்தார்கள். தம் மீது நடந்த தாக்குதலில் இருந்து தப்பிக்க கௌரி வல்லாளர் அங்கிருந்து ஓடினார். வழியில் அவர் குதிரையின் கால்களில் பட்ட அம்புகளினால் அது காயம் அடைந்து கீழே விழுந்தது. அதனால் பயந்து போய் குதிரை மீது இருந்த அந்த அம்புகளை பிடுங்கி எடுத்து தன்னுடைய உயிரை பறித்துக் கொண்டார் கௌரி வல்லாளர். அப்போது அவருடைய காதலியும் அங்கு வந்தாள். தன்னுடைய எதிர் காலத்தை நினைத்து பயந்தவள் தானும் அங்கேயே தற்கொலை செய்து கொண்டாள். அவனுடைய தேரோட்டியான தலித்தும் அங்கேயே தற்கொலை செய்து கொள்ள கௌரி வல்லாளரின்சகோதரனும் அங்கு வந்து அவன் மனைவி, சகோதரிகளுடன் சேர்ந்து தற்கொலை செய்து கொண்டார். ஆகா அவர்கள் குடும்பமே அங்கு இறந்தது. அதைக் கேட்டு சேது சீமையில் இருந்தவர்கள் துக்கம் அடைந்தனர். ஒரு நாள் ஒரு முதியவர் கனவில் தோன்றிய கௌரி வல்லாளர் தனக்கு அங்கு ஆலயம் அமைத்து வழிபட்டால் அவர்களை நோய்களில் இருந்து காப்பேன் என உறுதி கூறினார். வீர காளியும் அவர் கனவில் தோன்றி தனக்கு ஒரு குதிரையுடன் சிலை வைக்குமாறு கூறினாள். ஆகவே ஆலயத்தின் எதிரில் முப்பது அடி உயர குதிரையின் சிலையை வைத்தனர். கிழக்கு நோக்கி பார்த்தபடி உள்ள அதன் மீது கௌரி வல்லாளர் அமர்ந்து உள்ளார். அவர் பக்கத்தில் அம்புடன் அவர் காதலி உள்ளாள். கர்பகிரகத்தின் வெளியே ஒரு மண் மேடு போல உள்ளது . அதை கௌரி வல்லாளரின் மனைவியான கோட்டை நாச்சியார் என்கின்றனர். வீர காளி குதிரைக்கு அருகில் உள்ளாள். ஆலயத்தின் வெளியில் அழகப்பனுக்கு சிலை உள்ளது . ஆலயத்தில் பதினெட்டாம் கருப்பனுக்கும் சிலை உள்ளது. அவர் கௌரி வல்லாளருக்கு நெருங்கியவராம். யாரும் மூல கடவுளிடம் வேண்டிக் கொள்ளும் முன் அழகப்பனிடம் சென்று அதைக் கூற வேண்டுமாம். அதன் பிறகு வல்லாளரிடம் கேட்க அது நிறைவேறுமாம் ஆலயத்தில் இரண்டு மருத்துவ குணம் கொண்ட மரங்கள் உள்ளன. அவை மலை வேம்பும் வில்வமும் ஆகும். நோயாளிகள் அங்கு வந்தால் சீட்டு குலுக்கிப் போட்டு எவருக்கு எந்த மருந்தை தர வேண்டுமோ அந்த மாரத்தின் இலையை பூசாரி தருவார். செவ்வாய் மற்றும் வெள்ளிக் கிழமைகளில் நிறையக் கூட்டம் வருகின்றது. ஆடி மாதம் பதினெட்டாம் நாள் வல்லாளருக்கு திருவிழா நடைபெறும். அப்போது கோழிகள் பலியாகத் தரப்படும். விழா அடுத்த ஏழு நாட்கள் நடைபெறும்.
(Translated into Tamil by Santhipriya )
Its grest
ReplyDelete