Por panai kottai Muneeswarar
By
P.R.Ramachander
Translated in to English, the name of the God means “The sage God of fort of the golden palm”. This great temple is situated in Por panai kottai village near Pudukottai town, There is an interesting story about its origin. It seems once Lord Shiva and Goddess Parvathi were flying above Tamil Nadu. Their trusted assistant Pushpa Danthan was following them, holding an umbrella over them. When they were flying over Pudukottai, some very pretty girls were taking bath in a tank there. Pushpa Danthan forgot him self and stood in the sky staring at the girls. When Lord Shiva noticed his absence he cursed Pushpa Danthan to become a golden palm. This place was then a forest and some hunters were occupying that area. This golden palm yielded one golden fruit every day. The hunters did not know its value. So they took it to Kattudayan Chettiyar of Kalasamangalam, which was just five km from that spot. The chettiyar asked them to bring the fruit to him and gave them lot of money to look after their day to day needs. During that time Sundarapuri Chozhan, who was the king of that area was affected by leprosy. Lord Shiva asked him to go and find the golden palm and take bath in the pond nearby. The king did and was cured of his disease. Then he heard about the fruit and Kattudayan Chettiyar. He approached the Chettiyar, who gave the king the 99 golden fruits that he collected till then. But when the king returned to the place where the golden palm was there, it had vanished. The king decided to stay there till he sees the God and built a fort there and started living there. Four km away from the fort was a village called Idayapatti. They used to supply milk to the fort from this village. Suddenly a mound appeared in between the village and the fort. People bringing the milk regularly fell down at this place. So the people dug the mound. Their instrument touched a stone object and blood started splashing from that. People recovered it and saw that it was a Shiva Linga. The king rushed to that spot and built a temple for the God by selling few of the Golden fruits. He buried the rest of the fruits below the temple. On the northern gate they consecrated Por panai Kali and at the southern gate placed an Ayyanar to guard the temple. For the east gate, he consecrated the God of the hunters, the Por Panai Muneeswarar. He also made him as the security guard of the entire fort. The fort though slightly damaged still exists. The place where the hunters used to stay is the Por Panai kottai village. On the east of the village is the temple of Muneeswarar.
Vinayagar, Pathinattampadi Karuppar , Por panai Kali and Muthal Ravuthar surround this temple. Ravuthar belongs to Islam. It seems he was from Mecca. He had come here to visit his friend Pila viduthi Kallar who was related by marriage to the king. Once Kallar was carrying a box of ghee made sweets , to the king. When Ravuthar asked , jestingly he told that there was only hair in the box. Ravuthar turned the sweets in to hair. The king summoned Ravuthar, who refused to go. Then the king prayed Por panai kottai Muneeswarar and Thadi Konda Ayyanar. They killed Ravuthar but made him as their assistant god.
During the period of one Divan of Pudukottai called Seshayya Shastri, a big statue of Por panai kottai Muneeswarar was got made in Thiru gokarna malai. . He also constructed the modern town of Pudukottai. It seems that the statue took round of all the 16 wide streets of Pudukottai before being consecrated. Though the God appeared from a Palm tree, Palai tree is worshipped s temple tree . People without children are asked to eat the leaves of the tree kept at the feet of Muneeswarar. It seems they are blessed with children soon. Girls praying for marriage put bangles for Por panai Kali. Sunday, Monday and Friday are busy days at the temple. On 16th day of Adi month , there is a milk pot festival for Karuppar. On hat day some animals are sacrificed.
A summarized description of the temples of village Gods of Tamil Nadu and those deities who rule the minds of the simple people living there by P.R.Ramachander
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeletethankz 4 ur info ...... and where diz temple situated?????? i hear that it iz 6 km away frm pudukkotai...can i get the bus route????
ReplyDeleteHello Sir, thanks for providing comprehensive background history of this temple. Last year , I have been there. Many regards Murugesan
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteExcellent work! keep it up! We worship Porpannai Kottai Muneeswarar as our family deity. Thanks for bring out this knowledge our traditional rich heritage. Posting of more pictures and annual festivals encouraged! May we continue to maintain the tradition and receive the wonderful blessings of Porpannai Kottai Muneeswarar. Prof.N.Pichaimuthu(Alangudy)
ReplyDeleteமேல் கண்ட கட்டுரையின் தமிழாக்கம் கீழே தரப்பட்டு உள்ளது.
ReplyDeleteபோர்பனைக் கோட்டை முனீஸ்வரர்
பீ. ஆர். ராமச்சந்திரா
தமிழில்: சாந்திப்பிரியா
தங்கப் பனை மரக் கோட்டை முனிவர் என்ற அந்த கடவுள் உள்ள ஆலயம் புதுகோட்டை மாவட்டத்தில் உள்ளது. அந்த ஆலயம் வந்த கதை சுவையானது. ஒரு முறை சிவனும் பார்வதியும் ஆகாயம் மூலம் தமிழ் நாட்டின் மீது சென்று கொண்டு இருந்தனர். அவர்களுக்கு குடை பிடித்தபடி அவர்கள் பின்னால் புஷ்பா தண்டன் என்ற அவர்களது உதவியாளர் சென்று கொண்டு இருந்தார். புதுக்கோட்டை வழியாக அவர்கள் சென்று கொண்டு இருந்த போது கீழே தெரிந்த குளத்தில் சில இளம் மங்கைகள் நீராடிக்கொண்டு இருந்தனர். அவர்கள் அழகில் மயங்கிய புஷ்பா தண்டன் அவர்களை பார்த்துக் கொண்டே நின்று விட தலைக்கு மேல் குடை இல்லாததைக் கண்ட சிவனார் திரும்பிப் பார்த்தார். புஷ்பா தண்டன் அங்கேயே நின்று கொண்டு இருந்ததைப் பார்த்து அவரை அந்த ஊரிலேயே ஒரு தங்க பனை மரமாகுமாறு சபித்து விட்டுச் சென்று விட்டார். அது இருந்த இடம் நல்ல வனப் பிரதேசம் ஆகும்.
அங்கு வேட்டை ஆடுவதற்காக பல வேடவர்கள் வருவது உண்டு. வந்த வேடர்கள் அந்த மரத்தில் தினமும் தங்கத்திலான ஒரு காய் காய்ப்பது உண்டு. அடந்த பனங்காய்களில் ஒன்று தங்கத்திலானது என்பதை அறியாத வேடர்கள் அதை அங்கிருந்து சுமார் ஐந்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருந்த கலசமங்கலத்தை சேர்ந்த கட்டுடையான் என்ற செட்டியாரிடம் சென்று விற்கத் துவங்கினார்கள். அவரும் அவர்களுக்கு நிறைய பணம் கொடுத்து தினமும் அந்த பழங்களை தன்னிடம் வந்து தருமாறு கூறினார்.
அந்த நாட்டை அப்போது ஆண்டு வந்தவன் சுந்தரபுரி சோழன் என்ற மன்னன். அவனுக்கு தொழு நோய் வந்தது. அவன் அந்த நோய் குணமாக வேண்டும் என்பதற்காக சிவபெருமானை வேண்டிக் கொள்ள அவரும் அந்த தங்க பனை மரத்தை கண்டு பிடித்து அதன் அருகில் உள்ள குளத்தில் குளிக்குமாறு கூற, அதை அவனும் செய்ய அவன் நோய் குணமாயிட்று.
அவன் அந்த மரத்தின் பழங்களைப் பற்றிய மகிமையைக் கேட்டறிந்தவுடன் அந்த செட்டியாரிடம் இருந்த தொண்ணூற்றி ஒன்பது தங்க பனை பழங்களையும் வாங்கிக் கொண்டு வந்து விட்டான். அதன் பின் மீண்டும் அந்த மரத்தைப் பார்க்க சென்றான் மன்னன். ஆனால் அந்த மரம் அங்கு காணப்படவில்லை. மறைந்து விட்டது. ஆனால் அந்த மன்னனோ அங்கு கடவுளைக் காணும் வரை தான் அங்கிருந்து செல்லக் கூடாது என முடிவு செய்து அங்கேயே தங்கி விட்டான்.
இதற்கு இடையில் அங்கிருந்து நான்கு கிலோ தொலைவில் இடயப்பட்டி என்ற கிராமம் இருந்தது. அங்கிருந்துதான் புதுக்கோட்டை அரண்மனைக்கு பால் கொண்டு வருவார்கள். அந்த பக்கத்தில் பால் எடுத்துச் செல்பவர்கள் அங்கிருந்த ஒரு மண் மேட்டின் மீது தடுக்கி விழத் துவங்கியதால் அந்த மண் மேட்டை சீராக்கத் அதை தோண்டினார்கள். ஆகவே அந்த இடத்தில் என்ன உள்ளது என்பதைப் பார்ப்பதற்காக அந்த மண் மேட்டைத் தோண்டத் துவங்கியதும் திடீரென அந்த இடத்தில் இருந்து ரத்தம் கசியத் துவங்கியது. அவர்கள் அங்கு ஒரு சிவலிங்கம் புதைந்து இருந்ததைக் கண்டனர்.
அந்த செய்தியைக் கேட்ட மன்னன் அங்கு உடனடியாக வந்து தங்க பனை பழங்கள் சிலவற்றை விற்று அதில் கிடைத்தப் பணத்தைக் கொண்டு அங்கு ஒரு ஆலயத்தைக் கட்டினான். மீதி இருந்த பழங்களை அந்த ஆலயத்தின் அடியிலேயே புதைத்து விட்டான். ஆலயத்தின் வடக்குப் பகுதியில் போர் பனைக் காளியையும், தெற்கில் ஐயனாரையும் பிரதிஷ்டை செய்து ஆலயத்தை அமைத்தான். அது போலவே ஆலயத்தின் கிழக்குப் பகுதியில் வேட்டையாடுபவர்கள் வணங்கி வந்திருந்த போர் பனை முனிஸ்வரரையும் ஸ்தாபனம் செய்தான். அவரையே அந்த கோட்டையின் காவலுக்கு நியமித்தான். தற்போது அந்த கோட்டை சிதைந்த நிலையில் இருந்தாலும் இன்றும் அங்கு அதே கோட்டை காணப்படுகிறது.
.........continued below
..........continued from above
ReplyDeleteபதினெட்டாம்படிக் கறுப்பர், விநாயகர், போர் பனைக் காளி, முதலாம் ராவுத்தர் போன்றவர்களுக்கும் சிலைகள் உள்ளன. ராவுத்தர் ஒரு முஸ்லிம். அவர் மெக்காவில் இருந்து வந்தவர். அவர் மன்னனின் உறவினரான பில விடுதி கல்லார் என்பவரை சந்திக்க வந்திருந்தார். அவர் அந்த ஊர் மன்னனின் உறவினர். ஒரு முறை பில விடுதி கல்லார் மன்னனுக்கு ஒரு பெட்டியில் நெய்யினால் செய்த இனிப்பு பண்டங்களை எடுத்துச் சென்றபோது ராவுத்தர் அதில் என்ன உள்ளது என்று கேட்டார். கல்லாரும் வேடிக்கையாக அவர்கள் அதனுள் தலை முடி உள்ளது எனக் கூற ராவுத்தர் அவற்றை உண்மையிலேயே தலை முடிகளாக மாற்றினார். அதைக் கேட்ட மன்னன் ராவுத்தரை அரண்மனைக்கு வருமாறு ஆணையிட்ட பின்னரும் ராவுத்தர் அங்கு செல்ல மறுத்ததினால் மன்னனும் போர் பனை கோட்டை முனிஸ்வரர் மற்றும் தடி கொண்ட ஐயனாரிடம் வேண்டிக் கொள்ள அவர்களும் ராவுத்தரைக் கொன்றார்கள். அதன் பின் அவர்கள் அவரையும் தமது உதவியாளராக மாற்றிக் கொண்டார்கள்.
சேஷைய சாஸ்தாரி என்பவர் புதுக்கோட்டை திவானாக இருந்த போது போர் பனை முனீஸ்வரருக்கு திரு கோகர்ண மலையில் இருந்து பெரிய சிலையை செய்து வந்தார். அவரே புதுகோட்டை நகரையும் நவீனமயமாக்கினார். அந்த சிலையை அங்கிருந்த பதினாறு வீதிகளிலும் ஊர்வலமாக எடுத்துச் சென்ற பின் அதை நிறுவினார். பனை மரத்தில் கடவுள் தோன்றியதினால் அந்த பனை மரத்தை மக்கள் கடவுளாக வணங்கினர்.
அந்த மரத்தின் இலைகளை தின்றால் பிள்ளை இல்லாதவர்களுக்கு குழந்தை பாக்கியம் கிடைக்குமாம். திருமணம் தடை படும் பெண்கள் போர் பணை காளிக்கு வளையல்களைப் போடுகின்றனர். ஆடி மாதம் பதினாறாம் தேதி கருப்பருக்கு பால் குடம் எடுக்கப்படுகின்றது. அன்று சில மிருக பலிகளும் தரப்படுகின்றன.
அன்புடய வாசகர்களுக்கு ,
ReplyDeleteஎன்னை முழுவதுமாக ஆளும் பொர்பனயானை பற்றி எனக்கு தெரிந்த உண்மை
சில நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் புதுக்கோட்டயில் வாழ்ந்த மிகப்பெரிய தவமுனிவர்.அவர் பொர்பனைகோட்டை என்ற இடத்தில் உள்ள காட்டில் 108 வருடம் எம்பெருமான் சிவனை நோக்கி தவம் இருந்தவர்.அந்த காடுகள் அழிக்கப்பட்டு யூக்க்கலிடப்ஸ் போடப்பட்டு இன்று மத்திய அரசின் கட்டுபாட்டில் உள்ளது.அந்த பகுதியில்தான் பொர்பனை முனீஸ்வரர் கடும் தவமிருந்தார்.உலக மக்களின் பினி
நீக்க வரம் கேட்டு தவம் இருந்த
யோகி.108 வருடம் தவம் செய்த பின்னர் எம்பெருமான்.அந்த மாபெரும் ஒலிக்க்கீட்றயை பாய்ச்சி தனது ஜடாமுடியுடன் காட்சியளித்துமுனிவர்ககளுக்கு தரக்க்கூடிய முக்தியளித்தார்.அவர் தவம் செய்த காலதில் வேட்டைகாரர் குடும்பம் வசித்து வந்துள்ளது.அவர்கள் ஒரு நாள் பசியுடன் அமர்ந்திருப்பதை பார்து சிறிது உணவை தட்டில் வைத்தனர் நாண்கு நாட்களாகியும் அவர் அதை சாப்பிடவும் இல்லை.சிவபெருமான் முக்தியளித்த தனது பனியாளாக,சிவபெருமான் ஆகாய மார்கமாக செல்லும்போது குடைபிடிப்பவராக பனியமர்தினார்.என்ன ஒரு பாக்கியம் எம்பெருமான் இவ்வுலகயே ஆளக்கூடிய சிவனாருக்கு பனி செய்ய கிடைத்த வாய்ப்பு.ஆனால் அது நீடிக்கவில்லை.சிவபெருமானுக்கு வான்வழியாக குடய்பிடித்து சென்றபோது கீழே பூமியில் இருந்த மங்கயர்களை கண்டு மயங்கி நின்றுவிட்டதாகவும்,அதனால் ஆத்திரமடைந்த சிவபெருமான் மீண்டும் பொர்பனைக்கோட்டையிலேயெ தங்க பனமரமாகுமாறு ஆனையிட்டார்.அதே நேரம் மீண்டும் கடும் தவம் இருந்து மீண்டும் அழைத்தால் வேண்டும் வரம் கொடுப்பேன் என சிவபெருமான் கூறினார், அதனால் தன்னை நாடி வருபவர்களுக்கு பொற்பனயான் வரம் பெற்று மக்களின் குறைகளை தீர்க்கிறார். அந்த மரம் பார்பதற்கு சதாரன பனமரம்போன்றிருக்கும் ஆனால் ஒவ்வொரு பௌர்ணமியன்றும் ஒரு பழம் காய்த்து பழுத்து விழுந்துவிடும்.இதை அந்த காட்டில் பொர்பனயானுக்கு காட்டில் உணவிட்ட வேட்டையர்கள் எடுத்து சென்று அங்கிருந்து சுமார் ஐந்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருந்த கலசமங்கலத்தை சேர்ந்த கட்டுடையான் என்ற செட்டியாரிடம் சென்று விற்கத் துவங்கினார்கள். அவரும் அவர்களுக்கு நிறைய பணம் கொடுத்து தினமும் அந்த பழங்களை தன்னிடம் வந்து தருமாறு கூறினார்.
அந்த நாட்டை அப்போது ஆண்டு வந்தவன் சுந்தரபுரி சோழன் என்ற மன்னன். அவனுக்கு தொழு நோய் வந்தது. அவன் அந்த நோய் குணமாக வேண்டும் என்பதற்காக சிவபெருமானை வேண்டிக் கொள்ள அவரும் அந்த தங்க பனை மரத்தை கண்டு பிடித்து அதன் அருகில் உள்ள குளத்தில் குளிக்குமாறு கூற, அதை அவனும் செய்ய அவன் நோய் குணமாயிட்று.
அவன் அந்த மரத்தின் பழங்களைப் பற்றிய மகிமையைக் கேட்டறிந்தவுடன் அந்த செட்டியாரிடம் இருந்த தொண்ணூற்றி ஒன்பது தங்க பனை பழங்களையும் வாங்கிக் கொண்டு வந்து விட்டான். அதன் பின் மீண்டும் அந்த மரத்தைப் பார்க்க சென்றான் மன்னன். ஆனால் அந்த மரம் அங்கு காணப்படவில்லை. மறைந்து விட்டது. ஆனால் அந்த மன்னனோ அங்கு கடவுளைக் காணும் வரை தான் அங்கிருந்து செல்லக் கூடாது என முடிவு செய்து அங்கேயே தங்கி விட்டான்.
இதற்கு இடையில் அங்கிருந்து நான்கு கிலோ தொலைவில் இடயப்பட்டி என்ற கிராமம் இருந்தது. அங்கிருந்துதான் புதுக்கோட்டை அரண்மனைக்கு பால் கொண்டு வருவார்கள். அந்த பக்கத்தில் பால் எடுத்துச் செல்பவர்கள் அங்கிருந்த ஒரு மண் மேட்டின் மீது தடுக்கி விழத் துவங்கியதால் அந்த மண் மேட்டை சீராக்கத் அதை தோண்டினார்கள். ஆகவே அந்த இடத்தில் என்ன உள்ளது என்பதைப் பார்ப்பதற்காக அந்த மண் மேட்டைத் தோண்டத் துவங்கியதும் திடீரென அந்த இடத்தில் இருந்து ரத்தம் கசியத் துவங்கியது. அவர்கள் அங்கு ஒரு சிவலிங்கம் புதைந்து இருந்ததைக் கண்டனர்.
அந்த செய்தியைக் கேட்ட மன்னன் அங்கு உடனடியாக வந்து தங்க பனை பழங்கள் சிலவற்றை விற்று அதில் கிடைத்தப் பணத்தைக் கொண்டு அங்கு ஒரு ஆலயத்தைக் கட்டினான். மீதி இருந்த பழங்களை அந்த ஆலயத்தின் அடியிலேயே புதைத்து விட்டான். ஆலயத்தின் வடக்குப் பகுதியில் போர் பனைக் காளியையும், தெற்கில் ஐயனாரையும் பிரதிஷ்டை செய்து ஆலயத்தை அமைத்தான். அது போலவே ஆலயத்தின் கிழக்குப் பகுதியில் வேட்டையாடுபவர்கள் வணங்கி வந்திருந்த போர் பனை முனிஸ்வரரையும் ஸ்தாபனம் செய்தான். அவரையே அந்த கோட்டையின் காவலுக்கு நியமித்தான். தற்போது அந்த கோட்டை சிதைந்த நிலையில் இருந்தாலும் என்னுயிர் தெய்வம் ஓம் பொர்பனை முனீஸ்வராய நமக
hello am sudhakar am from porpani kottai thanks for providing history of this temple.
ReplyDeleteVery good information. Thank you
ReplyDeletethank u very much sir
ReplyDeleteAyya vanakkam,,,, thangalathu intha pathivai padithen ennul etho oru eerpu irunthathu,,, ennaia ariyamal intha aalayathai Pattri therinthukolla aarvam varugirathu ... Intha aalayathai pattri kooduthalana thagaval thanthal enakku migavum payanullathaga irukkum nambugiren,,,
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteI have born because of HIS grace. I told my story to one person in flight. After 18 years he has been blessed with a male child.
ReplyDelete