Karkuvel Kayyanar Temple.
By
P.R.Ramachander
This Kayyanar temple is in a village which is near the famous Thiruchendur temple of Tamil Nadu. The Karkuvel Kayyanar’s temple is on the west side of the village. It seems once upon a time this area was ruled by a pandya king called Athi veera rana soora Pandyan. He had a minister called Kayyanar. It is believed he was the human form of the son of Shiva and Vishnu.
In this kingdom there was a special mango tree near a pond. This mango tree yielded only one mango fruit per year. It was a believed that eating that fruit would give divine powers. So the king protected the mango tree with several security guards. In that village there lived a pious widow. She used to daily take water for her use daily morning. One day the mango which had fallen in the previous night went in to her water pot and she carried it home without knowing. Next day morning the security guards started searching for the fruit. When they tried to enter the widow’s house, Kayyanar told them not to enter there. The king refused his request and the security found the divine mango in the widow’s house. When the king wanted to give her death punishment and again Kayyanar told about the innocence of the widow. Then the widow got angry and cursed that the entire village including the king’s country should burn. Only Kayyanar escaped. He entered a Karkuva tree and became one with it.
After several centauries, the village was rebuilt. Whenever the load bearing bulls tried to cross the Karkuva tree, it seems they fell down. So the villagers decided o cut the roots of the tree. When they tried to cut it, blood started oozing from the tree. Then a voice from the tree told them That Kayyanar was living in the tree. So the villagers built a temple for him and started calling the God Karkuvel Kayyanar. He sits in the temple along with his wives Poornam and Porkamalam (compare Poorna and Pushkala, the wives of Sastha). There are several minor Gods in the temple such as Udhiramadan, Malayamman, Ivar Raja, Vanniya Raja, Vannichi , Pechiyamman etc.
It seems when the temple was being built a thief stole the ornaments of the wives of Kayyanar. He immediately became blind. He was also beheaded by Vanniya Raja. All the local people were informed about this by Kayyanar. The villagers pleaded for giving life to the thief. Kayyanar made him alive. Later , this thief also became a God in this temple called- Robber God. Due to this incident no theft takes place in the boundaries of the village even today.
On the last three days of the month of Karthigai (November-December) a great festival called “The cutting of robber” festival takes place at this temple. First two days, there is ritual worship of Kayyanar who is vegetarian God. The story of Ayyanar is sung as Vilu Pattu (bow music) during this festival. After this the priests of the fifteen subsidiary Gods go to the festival shops and bring whatever they like from there. Three hands full of whatever is taken are given to the musicians.
Later one red coconut is kept on a rope symbolizing Kayyanar and is cut. It seems previously the coconut was cut kept on the head of Samiyadi of Kayyanar. Then all the villagers prepare Pongal in front of the Kayyanar temple.
Next day lots of animals are sacrificed for pleasing the subsidiary gods of the temple.
There is also a festival on the Panguni Uthram day (March-April)
Wednesdays and Saturdays are considered special days at the temple. People wanting children pray Pechiamman of the temple and people pray Vanniya Raja to get rid of the effects of black magic
மேல் கண்ட கட்டுரையின் தமிழாக்கம் கீழே தரப்பட்டு உள்ளது.
ReplyDeleteகார்குவேல் கையனார்
பீ. ஆர். ராமச்சந்திரா
திருச்செந்தூர் அருகில் உள்ள கிராமத்தில் உள்ளது கையனார் ஆலயம். கிராமத்தின் கிழக்கு பகுதியில் உள்ளது அந்த கார்குவேல் கையனார் எனப்படும் ஆலயம். முன்னர் ஒரு காலத்தில் அந்த கிராமம் ஆதி வீர ராண சூர பாண்டியன் என்ற ஒரு பாண்டிய மன்னனின் ஆட்சியில் இருந்தது. அவரிடம் கையனார் என்ற ஒரு மந்திரி இருந்தார். அவர் சிவன் மற்றும் விஷ்ணுவின் மகன். மனித ரூபம் எடுத்து வந்து இருந்தவர்.
அந்த ஊரில் ஒரு குளத்தின் அருகில் ஒரு அற்புதமான மாங்காய் மரம் இருந்தது. அது வருடத்துக்கு ஒரு முறைதான் பழம் தரும் . அது தெய்வீகப் பலன் தரும் பழம் என கருதப்பட்டது. ஆகவே அந்த மரத்தை மன்னன் பல காவலாளிகளைப் போட்டு பாதுகாத்து வந்தான். அந்த ஊரில் ஒரு விதவை இருந்தாள். மிகவும் பக்தி கொண்டு வாழ்ந்து வந்தவள். அவள் தினமும் அந்த குளத்தில் இருந்து தண்ணீர் எடுத்துச் செல்வாள். ஒரு நாள் அந்த மரத்தில் இருந்த பழம் அந்த குளத்தில் விழுந்து விட்டது. அந்த விதவை அதை பார்க்காமல் தன் குடத்தில் விழுந்து விட்ட அந்த பழத்துடன் தண்ணீரை எடுத்துச் சென்று விட்டாள். மறுநாள் அனைவரும் பழத்தைத் தேடினார்கள். அந்த விதவையின் வீட்டுக்குள்ளும் நுழைந்து தேடப் போனபோது காவலாளிகளை மந்திரி தடுத்தார். ஆனால் அவர்கள் அவரை மீறிப் போய் தேட பழம் கிடைத்தது. ஆகவே அவள் திருடி என எண்ணிய மன்னன் அவளுக்கு மரண தண்டனை தந்தான். மந்திரி அவள் குற்றம் அற்றவள், அவளை தண்டிக்காதே என்றார். அதையும் மன்னன் கேட்கவில்லை. அதைக் கண்ட அந்த விதவை தனக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதியைக் கண்டு கொதித்து எழுந்து அந்த கிராமமே எரிந்து போகட்டும் என சபித்தாள். கிராமம் எரிந்து போயிற்று. கையனார் மட்டும் தப்பி அங்கு இருந்த கார்குவா என்ற ஒரு மரத்தின் மரமாக ஆகி விட்டார்.
சில நூற்றாண்டுகள் கழிந்தன. அந்த கிராமம் மீண்டும் புதுப்பிக்கத் துவங்கினர். அப்போது அந்த மரத்தின் வழியே சென்ற மாட்டு வண்டிகளில் பூட்டப்பட்ட மாடுகள் அதை கடக்கும் போது கீழே விழலாயின. அந்த சம்பவம் தொடரத் துவங்க அதனால் அந்த மரத்தை வெட்டி விடத் தீர்மானித்து மரத்தின் அடியை வெட்டியபோது அதில் இருந்து ரத்தம் வழிந்தது . அப்போது அந்த மரத்தில் இருந்து வந்த குரல் 'தான் கையனார் எனவும் தான்தான் அங்கு வசிப்பதாகவும்' கூறியது . ஆகவே பயந்து போன கிராமத்தினர் அவருக்கு அங்கு ஒரு ஆலயத்தை எழுப்பினார்கள். அந்த மரத்தின் அடியில் அமைந்த ஆலயத்தின் பெயர் கார்குவேல் கையனார் என ஆயிற்று. கையனார் தனது மனைவிகளான பொற்கமலம் மற்றும் பூர்ணம் என்பவளுடன் அங்கு வசிக்கலானார். அந்த ஆலயத்தில் உடிராமதான், மாயமான், இவர் ராஜா, வன்னிய ராஜா, வன்னிச்சி, பேச்சியம்மன் போன்ற வேறு பல குட்டி தேவதைகளும் உள்ளனர். அந்த ஆலயம் கட்டப்பட்டபோது ஒரு திருடன் கையனாரின் மனைவியுடைய நகைகளை திருடினான். அவன் உடனே குருடாகி விட்டதும் அல்லாமல் அவனை வன்னிய ராஜா சிரச்சேதம் செய்து விட்டார். அவனும் பின்னர் திருட்டு சாமி என்ற பெயரில் அங்கு கடவுளாக மாறினார். ஆகவே இன்றளவும் அந்த ஊரில் திருட்டு பயமே கிடையாதாம்.
கார்த்திகை மாதங்களில் ( நவம்பர்- டிசம்பரில் ) திருடனை வெட்டும் திருவிழா நடைபெறும். முதல் இரண்டு நாட்கள் கையனாருக்கு சைவ உணவை படைப்பார்கள். ஏன் எனில் அவர் அசைவம் உண்பது இல்லை. அந்த விழாவில் ஐயனார் பாடல்களை வில்லுப் பாட்டாகப் பாடுவார்கள். அதன் பின் அந்த ஆலயத்தின் பதினைந்து கடவுட்களின் பூசாரிகள் அங்குள்ள கடைகளில் இருந்து என்ன வேண்டுமோ அதை எடுத்து வருவார்கள். அவற்றில்மூன்று கை நிறைய சாமான்கள் பாடுபவார்களுக்கு தரப்படுகின்றது.
அதன் பின் ஒரு சிவப்பு நிறத் தேங்காயை கையனாராக பாவித்து உடைகின்றார்கள். கிராமத்தினர் அனைவரும் பொங்கலை கையனாருக்கு எதிரில் செய்கின்றனர். அடுத்த நாள் அன்று பல மிருகங்களை மற்ற தேவதைகளுக்கு பலியாகத் தருகிறார்கள். பங்குனி உத்திரத்தில் ( மார்ச்- ஏப்ரலில்) இன்னொரு பண்டிகை கொண்டாடப்படுகின்றது. புதன் மற்றும் சனிக் கிழமைகள் விசேஷ தினங்கள். பிள்ளை வரம் வேண்டுவோர் பேச்சியம்மனை வேண்டுவார்கள். பில்லி சூனிய தொல்லைகளில் இருந்து விடுதலை அடைய வன்னிய ராஜாவை வணங்குகின்றார்கள்.
(Translated into Tamil by Santhipriya )
Sir
ReplyDeletePlease give me tha full story
ReplyDelete