Monday, March 22, 2010

Valladi Karar of Ambalakkaran Patti

Valladi karar of Ambalakkaranpatti

By

P.R.Ramachander

Valladi karar temple is situated in Ambalakkaranpatti which is ten kilo meters from Melur of Madhurai district. This village is situated in Vellalur Nadu which is a group of 60 villages.
It seems long long ago, t in this village mysterious thefts were very common. People believed that it was done by a magician who came to these villages in a flying horse. The people of the villages appealed to their Goddess “Ezhai katha Amman, “to stop these thefts. She met the magician and asked to stop these robberies. She also assured him that if he stops these thefts, he would be worshipped by the villagers of Vellalur Nadu. Hearing this, the magician agreed and vanished in to the earth in that place. Some how this was forgotten by the villagers. One day a lady taking food to her husband who was working in the field fell down at this spot. She thought that it was an accident. Next day also she fell down at the same spot. Then her husband came there and tried to uproot a stone which was there. Blood started oozing out of the stone. Then the village elders came there along with a Kodangi (God man who used to foretell,). He told them hat the magician called as Valladi Karar was there in that spot and they have to build a temple for him. They immediately built a temple for Valladi Karar and started worshipping him. They also built a statue of horse in front of the temple. It stands keeping its leg on a devil. It seems one white man came near the temple and teased the villagers, Would this horse eat grass? Would it neigh?” The chief of the village was hurt and went in to the temple and prayed to Valladi Karar. Then he heard a lizard making sound. He understood it as the positive answer from Valladi karar. Then he went out and offered a basket of grass = to the horse statue in front of the white man. Though the basket of grass was full it seems, the white man saw the horse eating the grass and also heard it neigh. His horse was disturbed and started running uncontrollably. The horse and the white man died by drowning in a pond in the village. This pond is now being called White man’s pond.
Near the temple of Valladi karar who sits along with his wives Poorani and Porkalai is a temple of Periyakaruppan. In the back of the temple is a rare tree called Kookamuthi, which looks like a mango tree. Below the tree, there is a stone and the villagers identify it as the original stone dug at the spot where Valladi karar vanished. There is also an outer wall to the temple. Two boothas are guarding the temple. Inside also the temple is guarded by two boothas. When the villagers tried to remove the boothas in sides, it seems a big snake came out and hissed at them. They thought that Valladi karar wanted them also there.
There is an Uchi Panai pongal worship to the Valladi karar on Maha Shiva Rathri day. Next day all the men of the 60 villagers start from Valladi kara temple and walk 40 km to reach a village called Man kondan chiru vayal. There is a pond and an ayyanar temple in this village. All the men wash their feet and take bath in the pond. And return to Ambalakkaranpatti by noon. Then they take out an old palm leaf and read the story of Valladi karar. This is called “Reading of Bharatha,”
Next they fix the dates for the festival. Once this date is fixed, no villager belonging to these sixty villages would wear new cloths. There would not be sound of drum or crackers in these villages. All the pregnant woman are sent out of the villages. If some one dies during this period new cloths or garlands are not worn to the corpse. They would not mix new soil with water. No non vegetarian dishes are prepared .Not even Idli is prepared.
On the eighth day bull taming takes place. On the ninth day pongal is offered to the horse of Valladi karar. In the evening Pongal, fruits and milk are offered to Valladi karar.

Then a goat is sacrificed to periya karuppan and villagers celebrate the festival in their homes by preparing non vegetarian dishes. Then there is a chariot drive and the festival comes to an end.

2 comments:

  1. மேலே உள்ள கட்டுரை கீழே தமிழாக்கம் செய்து தரப்பட்டு உள்ளது .

    அம்பலக்காரன்பட்டி வல்லாடிக்காரர்
    பீ. ஆர். ராமச்சந்தர்

    வல்லாடிக்காரர் ஆலயம் என்பது மதுரை மேலூர் என்ற இடத்தில் இருந்து பத்து கிலோ தொலைவில் உள்ள அம்பலக்காரன்பட்டி கிராமத்தில் உள்ளது. அது அறுபது கிராமங்களை உள்ளடக்கி அமைந்தது.
    பல காலத்துக்கு முனால் அந்த கிராமத்தில் அடிக்கடி திருட்டுகள் நடந்தன. அவற்றை கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை. எதோ ஒரு மாயக்காரன் குதிரை மீது ஏறி வான் வழியே வந்து திருடிக்கொண்டு போகின்றான் என மக்கள் நினைத்தனர். ஆகவே தம்முடைய கிராம தேவதையான ஏழைக் காத்த அம்மனிடம் மக்கள் சென்று முறையிட்டனர். அவள் அந்த மந்திரவாதியை சந்தித்து திருடுவதை நிறுத்துமாறு கூறினாள். அதற்கு பரிபலனாக அவனை வெள்ளலூர் நாட்டு மக்கள் தெய்வமாக வணங்குவார்கள் என வாக்குத் தந்தாள். அதைக் கேட்டவன் அங்கிருந்து மறைந்து போனான். அதன் பின் அந்த ஊரில் திருட்டு பயம் ஒழிந்தது. நாளடைவில் மக்கள் அதை மறந்துவிட்டனர்.
    ஒரு நாள் வயலில் வேலை செய்யும் தனது கணவனுக்கு ஒரு பெண்மணி சாப்பாடு எடுத்துக் கொண்டு அந்த வழியே சென்றாள். சென்றவள் கல் தடுக்கி விழுந்தாள். மறு நாளும் அதே இடத்தில் அதே கல் தடுக்கி விழுந்தாள். ஆகவே அவளுடைய கணவன் வந்து அந்த இடத்தில் இருந்த கல்லை அப்புறப் படுத்த கல்லை எடுக்க அந்த இடத்தில் ரத்தம் வருவதைக் கண்டான். பயந்து போய் கிராமத்து பெரியவர்களை அழைத்து வந்து அதைக் காட்ட அவர்களும் குறி சொல்பவரை அழைத்து வந்தனர். அவன் வந்து வல்லாடிக்காரன் என்ற மந்திரவாதிதான் அங்கு இருந்ததாகவும் அவனுக்கு ஆலயம் எழுப்ப வேண்டும் எனவும் கூறினான். அதனால் அங்கு ஆலயம் எழுப்பி வல்லாடிக்காரரை வணங்கலாயினர். அங்கு அவர் உபயோகித்தாகக் கூறப்படும் குதிரையின் நினைவாக குதிரையின் சிலையும் உள்ளது. அது ஒரு பேயின் மீது தனது காலை வைத்து உள்ளது. ஒரு முறை அங்கு வந்த வெள்ளைக்காரன் ஒருவன் அந்த குதிரை புல்லைத் தின்னுமா என கேலியாக கேட்க ஊர் பெரியவர் வருத்தமுற்றார். அவர் வல்லடிக்காரரிடம் வேண்டிக்கொள்ள ஒரு பல்லி கத்தியது. அதை ஆமாம் எனக் கூறுவதாகக் கருதி ஒரு கட்டுப் புல்லை குதிரையின் எதிரில் போட அந்த குதிரை அதை தின்று விட்டு கனைப்பதை வெள்ளைக்காரன் பார்த்தான். அதைக் கண்டு பயந்து போனவன் ஓடத் துவங்க அவனை துரத்திக் கொண்டு போன குதிரையும் (அதன் ஆவி?) அவனும் ஒரு ஆற்றில் சென்று விழுந்து இறந்தனர். அதனால் அந்த குளத்தின் பெயர் வெள்ளையன் குளம் என ஆயிற்று.
    .continued below

    ReplyDelete
  2. ........continued from above
    வல்லாடிக்காரர் ஆலயத்தின் அருகில் உள்ள பெரிய கருப்பன் ஆலயத்தில் வல்லாடிக்கரர் தனது மனைவிகளான பூரணி மற்றும் பொற்கலை என்பவர்களுடன் காணப் படுகின்றார். ஆலயத்தின் பின் புறத்தில் மாங்காய் மரம் போலவே உள்ள கோக்காமுதி என்ற மரம் உள்ளது. அந்த மரத்தின் அடியில் ஒரு கல் உள்ளது. அந்த இடத்தில்தான் வல்லாடிக்கரர் மறைந்ததாக கிராமத்தினர் நம்புகின்றார்கள். அந்த ஆலயத்தை சுற்றி ஒரு வெளிச் சுவரும் உள்ளது. அதை இரண்டு பூதங்கள் காவல் காக்கின்றன. அந்த பூதங்களை அங்கிருந்து இடம் மாற்றம் செய்ய எண்ணியபோது ஒரு பெரிய பாம்பு வந்து சீறியதாம். ஆகவே வல்லாடிக்காரர் அவற்றை அங்கேயே இருக்க விரும்பி உள்ளார் எனக் கருதுகிறார்கள்.
    மகா சிவரத்ரியில் உச்சி பானைப் பொங்கல் வைக்கப்படுகின்றது. மறுநாள் அந்த அறுபது கிராமத்து ஆண்களும் அங்கிருந்து நடந்தே நாற்பது கிலோ தொலைவில் உள்ள மண்கொண்டான் சிறுவயல் என்ற கிராமத்தை அடைவார்கள். அங்கு ஐய்யனார் ஆலயமும் குளமும் உள்ளது. அனைவரும் கால்களை அலம்பிக்கொண்டு அதில் குளிப்பார்கள். அதன்பின் அம்பலகாரன்பட்டிக்கு மதியம் வந்து அங்கு ஒலையில் எழுதி வைத்துள்ள வல்லாடிக்காரர் கதையை படிப்பார்கள். அதை பரதனைப் பற்றிப் படிப்பது என்பார்கள்.
    அடுத்த நாள் விழா நடைபெறும் நாளை குறிப்பார்கள். அன்று முதல் விழா நடைபெற்று முடியும்வரை அறுபது கிராமத்தில் எவரும் புது ஆடைகள் உடுத்துவதில்லை, பட்டாசுகள் வெடிக்க மாட்டார்கள், கிராமத்தில் உள்ள கர்பிணிகள் வேறு ஊர்களில் சென்று வசிக்க வேண்டும். எவராவது இறந்து போனால் கூட பிணத்திற்கு புதுத் துணி போட மாட்டார்கள். அசைவ உணவு அருந்துவது இல்லை. இட்லி கூட செய்யப்படுவது இல்லை.
    எட்டாம் நாள் மாடுகளை அடக்கும் விழா ( ஜல்லிக்கட்டு) நடைபெறும். காலையில் வல்லாடிக்காரருக்கு பொங்கல் வைப்பார்கள். மாலை மீண்டும் பொங்கல், பழங்கள், பால் போன்றவை அவருக்கு பிரசாதமாக படைக்கப்படும். அதன் பின் ஆடு பலியிடப்படும். மக்கள் தத்தம் வீடுகளில் அசைவ உணவும் செய்து உணவு அருந்துவர். அன்று ஆலயத்தின் தேரும் இழுக்கப்பட அதன் பின் விழா முடிந்துவிடும்.
    (Translated into Tamil by Santhipriya)

    ReplyDelete