Thenachi Amman Temple
By
P.R.Ramachander
Chiravayal puthur is a small village near Pillayar Patti of Siva Gangai district of Tamil Nadu. Near by in the banks of the river Thenaru and on its bank is the temple of Thenachi Amman. There is a story about its origin.
A cowherd woman was supplying butter milk to the surrounding villages near the river Thenaru. Once after completing her trade, when she was washing the butter milk pot in the river, she saw a big Statue of a goddess made of stone floating in the river. She requested the Goddess to remain there till she comes back. Then she rushed to the near by villages and brought people from there. Once the people assembled, they took the statue from the river and placed it in the banks of Thenaru. One of the ladies in the crowd was taken over by the Goddess and she showed where exactly the statue should be consecrated. The cowherd woman also started living with the Goddess. It seems after death she was also made a minor goddess of the temple called Idaichi Amman and consecrated near the idol of Thenachi Amman. There is another unconfirmed story also It seems a cow herd woman who was in the family way visited the temple and the goddess killed her. The cow herd lady’s soul started troubling the villagers in various ways. So they built a temple for her. Even today no lady in a family way enters the temple.
The goddess is with eight hands and is in the pose where she is killing Mahishasura. She appears very furious and faces the north. The idaichi Amman faces her. Near by there is a separate consecration for Sani (Saturn). By his side is Bhairavar. Also statues of Shiva, Visalakshy, Ganapathy and Subrahmanya are also found in the temple.
In the entrance room of the temple there are many broken statues. People say that they are the statues of the people who built the temple.
It seems that there was one Minnam Chettiyar who used the services of Ghosts (Boothas) to build the temple. Once the job was over, they were not compensated properly so the ghosts stayed in the temple and started troubling the devotees. The devotees thought that by breaking the statues where they reside they will go away. That is the reason why those statues are broken, Later all the broken pieces were collected and buried out side the temple. They also consecrated a Kali Statue there. That Kali is called Minnan Chetti Kali.
On the 3rd of Thai month (January 17th) there is a Manju virattu (Taming of bulls) held at the temple. After witnessing a violent bull fight , it seems the European Collector of the district (in pre independent days) asked them that it should be conducted with out Kombu(horn of the bull) .The organizer was very sad because of it. That night the goddess told him to conduct it without Kombu (A musical instrument). He conduced without Kombu music next day. The collector, who appreciated the reply, gave a huge land for conducting Bull fight to the village.
This temple is managed by the Kundra kudi adheenam. Huge crowds gather at the temple on Tuesdays and Fridays. The Nattu Kottai Chettiars (nagarathar) who brought the Goddess from the river and constructed her temple do not commence any important activity without praying o this Goddess.
A summarized description of the temples of village Gods of Tamil Nadu and those deities who rule the minds of the simple people living there by P.R.Ramachander
மேலுள்ள கட்டுரை கீழே தமிழில் மொழி பெயர்த்து தரப்பட்டு உள்ளது .
ReplyDeleteதேனாச்சி அம்மன் ஆலயம்
பீ.ஆர். ராமச்சந்திரன்
தமிழ் நாட்டில் சிவகங்கை மாவட்டத்தில் பிள்ளையார்பட்டி என்ற இடத்தின் அருகில் உள்ள சீரவயல் புத்தூர் என்ற கிராமத்தில் தேனாறு நதிக்கரையின் அருகில் உள்ளது இந்த ஆலயம் . அது வந்த கதை இது.
தேனாறுக்கு பக்கத்தில் இருந்த இடங்களில் ஒரு மாடு மேய்பவள் பால் விற்று வந்தாள். ஒரு நாள் வேலை முடிந்ததும் மோர் பானையை ஆற்றில் கழுவிக் கொண்டு இருந்த போது அதில் பெரிய கடவுள் சிலை ஒன்று மிதந்து கொண்டு இருந்ததைக் கண்டாள். அந்த கடவுளிடம் தான் திரும்பி வரும் வரை அங்கேயே இருக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டு ஊருக்குள் ஓடிச் சென்று அங்கிருந்த கிராம மக்களை அழைத்து வந்தாள். வந்தவர்கள் ஆற்றில் இறங்கி அந்த சிலையை வெளியே எடுத்து வந்து தேனாற்றின் பக்கத்தில் வைத்தனர். அந்த கூட்டத்தில் இருந்த ஒரு பெண்மணிக்கு சாமி வந்து ஆடி அந்த சிலையை எங்கு வைக்க வேண்டும் என அதை வைக்க வேண்டிய இடத்தை கூறினாள். அதன் பின் அந்த மாட்டுக்காரப் பெண்மணி அந்த சிலையின் அருகிலேயே வாழத் துவங்கினாள். அவள் மரணம் அடைந்த பின் அவளுக்கு ஒரு உருவச் சிலை செய்து இடைச்சி அம்மன் எனப் பெயரிட்டு அவளையும் அதன் பக்கத்திலேயே வைத்தனர். இன்னொரு கதையின்படி ஒருமுறை அந்த ஆலயத்துக்கு விஜயம் செய்த மாட்டுக்கார கற்பிணிப் பெண்ணை அந்த அம்மன் கொன்று விட்டதினால் அவளுடைய ஆவி அனைவரையும் துன்புறுத்தத் துவங்கியதாம். ஆகவே அவளை சாந்தப் படுத்த அங்கு அவளுக்கும் ஆலயம் அமைக்கப்பட்டதாம். ஆகவே இன்றும் கர்பிணிப் பெண்கள் அந்த ஆலயத்துக்கு செல்வது இல்லையாம்.
அந்த ஆலயத்தில் உள்ள அம்மன் எட்டு கைகளுடன் மகிஷாசுரமர்தினியைப் போல காணப்படுகின்றாள். வடக்கு நோக்கி கோபமாகப் பார்த்தபடி அமைக்கப்பட்டு உள்ளாள் . இடைச்சி அம்மன் அவளை பார்த்தபடி உள்ளாள். ஆலய நுழை வாயில் பல சிதைந்து போன சிலைகள் காணப் படுகின்றன. அவர்கள் அந்த ஆலயத்தைக் கட்டியவர்களாம். அங்கு மின்னம் செட்டியார் என்பவர் இருந்ததாகவும், அவர் பூதங்களின் துணையோடு அந்த ஆலயத்தை கட்டியதாகவும் கதை உள்ளது. வேலை முடிந்ததும் அந்த பூதங்களுக்கு அவர் கொடுக்க வேண்டிய சன்மானங்களைத் தாராததினால் அவை அந்த ஆலயத்திலேயே தங்கி பலரையும் பயமுறுத்த ஆரம்பித்தனவாம். ஆகவே அந்த பூதங்கள் குடி இருந்ததாக நம்பப்பட்ட சிலைகளை உடைத்து விட்டால் அங்கு தங்க முடியாமல் அவை ஓடி விடும் என நினைத்த கிராமத்தினர் அங்கிருந்த பல சிலைகளை உடைத்து விட்டனர். அதுவே அவைகளே அங்குள்ள சிதைந்த நிலையில் உள்ள சிலைகள் எனக் கூறுகின்றனர். அது மட்டும் அல்லாமல் அவர்கள் அங்கு ஒரு காளி சிலையையும் வைத்து அதற்கு மின்னன் செட்டிக் காளி எனப் பெயரிட்டனர். தை மாதத்தின் மூன்றாம் வாரத்தில் மஞ்சு விரட்டு என்ற பெயரில் மாட்டை அடக்கும் திருவிழா நடைபெறுகின்றது. அந்த மாட்டுச் சண்டை கொடூரமாக இருந்ததினால் ஆங்கிலேய கலெக்டர் கொம்பை எடுத்து விட்ட மாட்டைக் கொண்டுதான் அது நடத்தப் படவேண்டும் என ஆணை இட்டார். ஆகவே கிராமத்தினர் வருத்தம் அடைந்தனர். அன்று இரவு அந்த அம்மன் அவர்களின் கனவில் வந்து கொம்பு வாத்தியம் ( மாட்டின் கொம்பில் செய்தது ) முழங்காமல் அதை நடத்துமாறு கூறினாளாம். அதைக் கேட்டு மகிழ்ந்த கலெக்டர் மனம் மகிழ்ந்து போய் பெரிய நிலத்தை அந்த கேளிக்கை நடக்க தானமாகாத் தந்தாராம்.
குன்றக்குடி ஆதீனத்தினால் அந்த ஆலயம் நிர்வாகிக்கப்பட்டு பாதுகாக்கப்படுகின்றது. செவ்வாய் மற்றும் வெள்ளிக் கிழமைகளில் ஆலயத்துக்கு நிறைய கூட்டம் வருகின்றது. அந்த சிலையை ஆற்றில் இருந்து மீட்டு ஆலயம் அமைத்த நாட்டுக் கோட்டை செட்டியார்கள் அந்த அம்மனை வணங்காமல் எந்த நல்ல காரியங்களையும் செய்வது இல்லை.
(Translated into Tamil by Santhipriya )
Do you have any pictures?
ReplyDelete