Oor kattiya Pattayya of koo pudupatti
By
P.R.Ramachander
Koo pudupatti is a village near Kambam of Theni district. Once upon a time a sage called Veerasikku Chithar arrived in the village. He liked the environment of the village and stayed there.
At that time an evil spirit called Muni used to enter the village often and kill pregnant woman as well as, just born kids. At that time Sarangapani a magician from Karnataka happened to visit the village. He could easily recognize that the problems were due to Muni. He also told that this muni was below the village Banyan tree. Veera Sikku Chithar went to the Banyan tree and requested the Muni not to harm the villagers, Then the Muni replied, “ I would not harm them provided the first hair of the first born of all the villagers is offered to me. “ .Veerasikku Chithar requested the villagers to follow this, Suddenly all the problems of the village stopped. So the people started calling him “Orr katha Pattayya” meaning “Grandpa who saved the village.”
After this the cattle of Nanda gopala Swami temple of Kambam entered the local Jamindar’s field. Enraged the Jamindar caught all the cattle and tied them in his cattle shed. The local people sent Veerasikku Chithar as their representative. The Jamindar bombarded Chithar and sent him away. Chithar came to the boundary of Jamindar’s land and played his flute. All the cattle of Jamindat broke their cattle shed and went near the Chithar. This increased the anger of Jamindar but he acted as if he understood the greatness of Chithar. When Chithar went back to his house, Jamindar with his men set fire to his house. All the local people assembled there with sorrow. But nothing happened to Chithar and he came out of the burning house with a smile. Jamindar fell at Chithar’s feet and begged for his pardon.
Later the villagers started treating Chithar as their god. When Chithar died in his old age, the villagers built a temple for him over his Samadhi and called it temple of “Oor katha Pattayya.” The wooden slippers used by Chithar are also kept in this temple. The Muneeswara and Pattaya guard this village very well. When there is a quarrel or cheating in the village the people go to the temple of Pattayya and the case is settled quickly. The ash from Pattaya temple is treated as medicine by the villagers and they believe that it cures all diseases. Even today the first hair of the first born of the family members, wherever they are is offered to Muneeswara. This even includes the girls of the families.
During Pongal, Karthigai Dheepam and Siva Rathri there are special worship to Pattayya,
A summarized description of the temples of village Gods of Tamil Nadu and those deities who rule the minds of the simple people living there by P.R.Ramachander
மேலே உள்ள கட்டுரையின் தமிழ் மொழி பெயர்ப்பு கீழே தரப்பட்டு உள்ளது
ReplyDeleteகோ புதுப்பட்டி ஊர் காத்த பட்டாயா
பீ.ஆர். ராமச்சந்திரன்
தேனி மாவட்டத்தில் உள்ள கம்பம் என்ற ஊரின் அருகில் உள்ளதே கோ புதுப்பட்டி கிராமம். ஒரு முறை அந்த கிராமத்துக்கு வீரசிக்கு சித்தர் என்பவர் வந்தார். அந்த கிராமத்தின் வளத்தைப் பார்த்துவிட்டு அங்கேயே தங்கினார். அந்த நேரத்தில் அந்த கிராமத்துக்கு முனி என்ற பெயர் கொண்ட பேய் வந்து கர்பிணிப் பெண்களையும் , சிறு குழந்தைகளையும் கொன்று தின்றது. அப்போது கர்நாடகத்தை சேர்ந்த சாரங்கபாணி என்ற மந்திரவாதியும் அங்கு வந்து இருந்தார். அவர் அந்த கொடுமைகளுக்குக் காரணம் அந்த முனிதான் என்பதை கண்டறிந்தார். அந்த முனி அந்த ஊரின் ஆலமரத்து அடியில் வாழ்வதாகக் கூறினார். அதைக் கேட்ட வீரசிக்கு சித்தர் அந்த ஆலமரத்து அடியில் போய் அந்த பேயுடன் பேசி அந்த கிராமத்து மக்களுக்கு இனி எந்த கெடுதலும் செய்யக் கூடாது எனக் கேட்டுக் கொண்டார். அதற்கு அந்தப் பேய் தனக்கு அந்த கிராமத்து மக்களின் குடும்பத்தினருக்கு திருமணம் ஆகிய பின் முதலில் பிறக்கும் குழந்தையின் தலை முடியை காணிக்கையாகத் தந்தால் யாரையும் துன்புறுத்த மாட்டேன் என்றது. அந்த கிராமத்தினரும் அவர் கூறியதைக் கேட்டு அதன்படி நடப்பதாக உறுதி மொழிதர அன்றில் இருந்து அந்த பேயின் தொல்லை நீங்கியது. அதனால் அந்த ஊர்காரர்கள் சித்தரை ஊர் காத்த பட்டாயா என அழைத்தனர். ( ஊரைக் காத்த தாத்தா என்ற அர்த்தம் ).
அதன் பின் ஒரு முறை நந்த கோபால சுவாமி ஆலய மாடுகள் அந்த ஊரில் இருந்த ஒரு ஜமீன்தாரின் வயலுக்குள் சென்று பயிர்களை சாப்பிட கோபமடைந்த ஜமீந்தார்அந்த அனைத்து மாடுகளையும் பிடித்து தனது தொழுவத்தில் அடைத்து விட்டார். ஊர் ஜனங்கள் ஜமீஎந்தாரிடம் பேசி அவற்றை மீட்க அந்த சித்தரை அவரிடம் தூது அனுப்பினார்கள். ஜமீந்தார் அவரை அவமானமாகப் பேசி துரத்தி அனுப்பி விட்டார். ஆகவே சித்தர் அவருடைய வயல் வெளியின் எல்லைப் பகுதிக்கு வெளியில் வந்து நின்று கொண்டு புல்லாங்குழலை ஊதினார். அதைக் கேட்ட அனைத்து மாடுகளும் தொழுவத்தை உடைத்துக் கொண்டு அவரிடம் ஓடி வந்துவிட்டன. அதனால் கோபமுற்ற ஜமீந்தார் அந்த சித்தர் அவர் வீட்டுக்குப் போனதும் ஆட்களை அனுப்பி அவருடைய குடுசைக்கு தீ மூட்டி விட்டார். சித்தர் எரிந்து விட்டார் என நினைத்த கிராமத்தினர் சோகமாக அங்கு வந்து நின்றனர். ஆனால் சித்தரோ எரிந்து கொண்டு இருந்த குடுசைகுள் இருந்து நிதானமாக வெளியே வர வெட்கம்அடைந்த ஜமீந்தார் அவரிடம் மனிப்புக் கேட்டு அவர் கால்களில் விழுந்தார்.
அது முதல் அந்த கிராமத்தினர் அந்த சித்தரை தமது கிராம தெய்வமாகக் கருதினார்கள். அவர் மறைந்ததும் அவருக்கு ஊர் காத்த பட்டாயா என்ற பெயரில் ஆலயம் எழுப்பி வழிபட்டனர். அவர் உபயோகித்து வந்த மரச் செருப்பு அங்கே பூஜைக்காக வைக்கப்பட்டு உள்ளது. அந்த கிராமத்தை முனீஸ்வரரும் பட்டாயாவும் காவல் காத்து வருவதாக கிராமத்தினர் நம்புகின்றனர். ஊரில் உள்ளவர்கள் இடையே சண்டை வந்தால் அந்த ஆலயத்துக்கு சென்று வணங்க எல்லாம் நல்ல முடிவு ஏற்படுகின்றதாம். தமக்கு வரும் வியாதிகளை அந்த ஆலயத்து வீபுதி குணமாக்குகின்றது எனவும் அவர்கள் நம்புகின்றனர். இன்றும் அந்த கிராம மக்களின் குடும்பத்தில் பிறக்கும் எந்த குழந்தைக்கும் (ஆணோ அல்லது பெண்ணோ அவர்களில் பேதம் இன்றி) முதலில் அடிக்கும் மொட்டையின் தலைமுடி அந்த ஆலயத்துக்கே காணிகையாக தரப்படுகின்றது.
(Translated into Tamil by Santhipriya )