Monday, March 29, 2010

Chenpaka moorthi Ayyanar

Chenpaka moorthi Ayyanar

By

P.R.Ramachander

Iyamkottai is a small village on the road from Madurai to Dindigul near the station called Kodai road. Once upon a time this and the neighboring four villages were called Ammaya naikanoor Jamin. Once this Jamin was ruled by a Jamindar called Kamaiya Nayakkan. At that time due to continues failure of rain, these villages were suffering due to lack of food. So the people went and requested the Jamindar to do some thing. He called an astrologer and asked him. The astrologer told that, if an Ayyanar temple is built in the village all problems would be solved. The Jamindar took immediate action. He built an Ayyanar temple with Poornai and Pushkalai. At that time the Pandya king was called Chenpaka Moorthi. So in his hour the Ayyanar was called Chempaka moorthi Ayyanar. From that time there was regular rains and all the problems of these villages were solved.
Once a cowherd saw a box made of pal leaves in the forest. Being scared , he ran to the village and told them. But by the time he returned the box had vanished. People were surprised by this turn of events. Immediately after this the Jamindar told them to cut a big neem tree by the side of Ayyanar temple so that they can build a big temple for Ayyanar. One of the people went to cut the tree entered into a trance and said, “ My name is Chandana Karuppan , Without knowing where to go I am inside this tree.” The people t first did not believe this. Than Chandana karuppu asked them to back at that time and return next day, so that he can leave them signs of his presence. Next day when people returned to the need tree, they saw the box made of Palm leaves. In side was a statue of Chandana Karuppan .Chandana Karuppu told them that he was from Kerala and since the local people there were not able to worship him properly, he was causing them lot of trouble. Because of this the people put him in a box made of palm leaves and floated in a river. He told them that he reached their village through the river . He also promised them that he would guard their village properly. So they built a temple for Chandana Karuppan on the right side of this Ayyanar temple. Chandana Karuppu did his job with efficiency but there were also minor troubles. Even if people wear slippers and go any where near his temple, they were thrown back. So people were even afraid to walk near the temple.
It seems a Moslem family came to Madurai to see the festivities there. On their way back, they took rest near Chandana Karuppan’s temple. After some time they started their journey from there. After traveling a few miles they noticed that one girl babe=y was missing. They returned back to the temple. They heard a voice from the locked Chandana Karuppar temple, “The baby is sleeping in my temple, If you come tomorrow at this same time, you can take your child back.” Bu the family head broke open the door of the temple. There was no trace of the child. Karuppu has made the child a part of him. The members of this family are devotees of Chandana karuppu till this day. There were also other similar incidents. So the people went and complained to the Jamindar. He again called the astrologer who advised him to shift the temple of Chandana Karuppu to the left side of Ayyanar temple. This was done and afterwards there had been no problems caused by Chandana Karuppu.
When the temple was built for Ayyanar the priest was a man called Karutha Velar. The descendents of his family continued to worship in the temple. Sivanadiyan , who was the son of Karutha Velar was priest immediately after him. He was very famous and a great devotee of Chandana Karuppan. The villagers got jealous and alleged him that he behaved badly with a village woman. They decided to cut his head off and took him to a hill top, Meanwhile some people went and told about this to the Jamindar., Jamindar who had a very high pinion of Sivanadiyan rushed to that spot but could not save Sivanadian. Before beheading him the villagers asked for the last wish of Sivanadian. He told them that the land up to which his blood flows should be given to his family. Immediately after beheading him, there was a torrential rain and his blood spread over 8 acres. The Jamindar gave this land to his family.
Apart from Ayyanar and Chandana Karuppar , there are some more gods in the temple. There are two giant statues of Bhoothas(Ghosts) who are the assistants of Ayyanar. Below them there is Sonai Chami, Veera Bhadra Chami, Chandana lingam, Mayana Karuppu , Pechiyamman, Bhadra Kali , Rakkayi and Andi chami.
In the month of Adi (July-August)there is a horse giving festival (Kudirai eduppu vizha) for the Ayyanar. From the pat of village thy always order for two horses. These are made in the Thanihiyam village. From there the horses are brought ceremoniously. Before the horses reach a pot of sandal paste is offered to Chandana karuppar.
One of the horses is the steed for Ayyanar. The other horse is called Devendra Vahanam. Poornai and Pushkalai are supposed to be the daughters of this horse. People believe that this horse comes there to see his daughters. It seems for the betterment f village Poornai and Pushkalai make requests to Devendra Vahanam, who tells Devendra, and who in turn tells Lord Shiva, The God then sends his cow to the village so that they live in plenty. That cow is called Nachankalai. For this purpose that night they select a calf , anoint it with turmeric water, cloth it and worship it. Then they set free the Nachankalai.
TO satisfy the other Gods, there is a bull catching ceremony conducted in the village They believe that at least few drops of human blood falls during this ceremony and the Gods are satisfied. People of the village take permission from Ayyanar before taking any important decision in the family.

2 comments:

  1. மேல் கண்ட கட்டுரையின் தமிழாக்கம் கீழே தரப்பட்டு உள்ளது.

    செம்பாக மூர்த்தி ஐயனார்
    பீ. ஆர். ராமச்சந்திரா

    மதுரையில் இருந்து திண்டுக்கல் போகும் பாதையில் கோடை ரோடு என்ற இடத்தின் அருகில் உள்ளதே ஐயம்கோட்டை என்ற கிராமம். ஒரு காலத்தில் அதையும் இன்னும் நான்கு கிராமங்களையும் சேர்த்து அம்மாய நாயக்கன் ஜமீன் என்று அழைக்கப்பட்டு வந்தது. அதை காமிய நாயகன் என்பவர் நிர்வாகித்து வந்தார். அந்த நேரத்தில் மழை இன்றி அந்த இடங்களில் பஞ்சம் ஏற்பட்டது. உண்ண உணவு கிடைக்காமல் மக்கள் தவித்துப் போன மக்கள் அந்த ஜமீன்தாரிடம் சென்று தம்மை காப்பாற்றுமாறு வேண்டினார்கள். அவர் உடனே ஒரு ஜோதிடரை அழைத்து அது பற்றிக் கேட்க அவரும் அந்த ஊரில் ஐயனாருக்கு ஒரு ஆலயம் அமைத்தால் அனைத்து பிரச்சனைகளும் முடிவுக்கு வந்துவிடும் எனக் கூற தயங்காமல் ஜமீன்தாரும் பூரணை மற்றும் புஷ்கலயையும் சேர்த்து ஐயனாருக்கு ஒரு ஆலயம் கட்டினார். அந்த நேரத்தில் இருந்த பாண்டிய மன்னனின் பெயர் செம்பாக மூர்த்தியாகும். ஆகவே அந்த ஆலயத்தில் இருந்தவர் செம்பாக மூர்த்தி ஐயனார் என்று அழைக்கப்பட்டார். அது முதல் அந்த கிராமத்தில் அனைத்தும் நல்லபடியாகவே நடந்தன. நல்ல மழை பெய்தது.
    ஒரு நாள் காட்டில் சென்று மாடு மேய்ப்பவன் ஒரு இடத்தில் ஓர் பெட்டியில் முழுவதும் பன மர மர இலைகள் உள்ளதைக் கண்டு பயந்து ஓடி வந்தான். ஊரில் இருந்தவர்கள் அங்கு சென்று பார்த்தபோது அந்தப் பெட்டி அங்கு இல்லை. ஆகவே அதை பற்றிய சேதியை கேட்ட ஜமீந்தார் அந்த இடத்தில் உள்ள வேப்ப மரத்தை வெட்டிவிட்டு அங்கு ஐயனாருக்கு ஒரு ஆலயம் அமைக்கலாம் எனக் கூறினார். அந்த மரத்தை வெட்டுவதற்கு அனுப்பிய ஆளுக்கு சாமி வந்து கூறினான் 'என் பெயர் சந்தனக் கருப்பன் . எங்கு செல்வது எனப் புரியாமல் நான் இந்த மரத்தில் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கின்றேன் '. அதை மக்கள் நம்பவில்லை. ஆகவே அவர் மறு நாள் அதே இடத்துக்கு வந்தால் தான் அங்கு இருந்ததை நிரூபிப்பதாகக் கூற மறுநாள் அனைவரும் அங்கு சென்று பார்த்தபோது அந்த இடத்தில் பனை ஓலையினால் செய்த பெட்டி இருந்தது. அதனுள் சந்தனக் கருப்பின் சிலையும் இருந்தது. சந்தனக் கருப்பு வந்தவர்களிடம் கூறினார் 'தான் கேரளாவில் இருந்து வந்துள்ளதாகவும், அங்கு அவர்கள் தன்னை சரியாக கவனிக்கவில்லை என்பதினால் அனைவரையும் தான் துன்புறுத்தியதாகக் கூறினார். அதனால் தான் இந்த இடத்துக்கு நதி மூலம் வந்ததாகக் கூறி தன்னை வழிபாட்டு வந்தால் தானும் அந்த கிராமத்தைப் பாதுகாப்பதாக உறுதி கூறினார்'. ஆகவே அவர்கள் சந்தனக் கருப்புக்கும் அங்கு ஐயனார் ஆலயத்தின் வலது பக்கத்தில் ஒரு ஆலயம் அமைத்தனர். சந்தனக் கறுப்பினால் அவர்கள் பல நல்ல பயன்களை அடைந்தாலும் சில தொந்தரவுகளும் இருந்து வந்தன. எவராவது தப்பித் தவறி ஆலயத்தின் பக்கம் செருப்போடு சென்றால் அவர்கள் தூக்கி அடிக்கப்பட்டார்கள். ஆகவே மக்கள் அந்த ஆலயத்தின் பக்கமே செல்ல பயந்தனர்.
    ..continued below

    ReplyDelete
  2. .....continued from above
    ஒரு முறை அந்த ஊருக்கு விழாவிற்காக வந்த ஒரு முஸ்லிம் குடும்பத்தினர் திரும்பும்போது அந்த வழியே சென்றனர். சில மையில்கள் போன பின் தங்கள் குழந்தையைக் காணவில்லை எனத் குழந்தையை தேடிக்கொண்டு அந்த ஆலயத்தின் பக்கம் சென்றனர். அப்போது ஆலயத்தின் உள்ளே இருந்து ஒரு குரல் கேட்டது, 'உங்கள் மகள் பத்திரமாக தூங்கிக் கொண்டு உள்ளாள். நாளை காலை வந்து அவளை அழைத்துப் போகலாம்'. ஆனால் அதைக் கேட்காதவர்கள் ஆலயத்தை உடைத்துக்கொண்டு உள்ளே சென்றதும் அவர்கள் மகள் அங்கு சிலையாக மாறி நின்று இருந்ததைக் கண்டார்கள். அது முதல் அவர்கள் அந்த ஆலயத்தின் பக்தர்கள் ஆயினர். அது போல பல சம்பவங்கள் நடந்தன. மக்கள் ஜமீன்தாரிடம் மீண்டும் சென்று அதைப் பற்றிய புகார்களைத் தர அவரும் ஜோதிடரை அழைத்துக் கேட்டார். ஜோதிடர் அந்த கறுப்பர் ஆலயத்தை ஐயனாரின் இடதுபுறத்துக்கு மாற்றுமாறு யோசனைக் கூறினார். அவர்கள் அப்படியே அதை செய்ததும் அனைத்து தொல்லைகளும் தீர்ந்தன.
    அந்த ஆலயம் அமைக்கப்பட்டபோது கருத்த வேலர் என்பவரே அதன் பூசாரியாக இருந்தார். அவர் வம்சாவளியினர் அதை நிர்வாகிக்கின்றனர். கருத்த வேலருக்குப் பின் வந்த சிவானடியார் என்ற அவர் மகன் மீது மக்கள் பொறாமை கொண்டனர். அவர் சந்தனக் கருபரின் பக்தர். பிரபலமானவராக ஆனார். ஆகவே அவர் மீது பொறாமை கொண்டவர்கள் அவரை ஒரு பெண்ணை மானபங்கப் படுத்திவிட்டதாக பொய் சொல்லி அவர் தலையை துண்டித்து மலை மீது தூக்கி எறிய வேண்டும் என்றனர். அவரைக் காப்பாற்றுவதற்காக ஜமீந்தார் ஓடி வந்தார். ஆனால் அதற்கு முன்பே காரியம் முடிந்து விட்டது. இறக்கும் முன்சிவனடியார் அவர் ஆசை என்ன எனக் கேட்டபோது அவர் தன்னுடைய ரத்தம் எந்த அளவு பரவுகின்றதியோ அத்தனை இடத்தையும் தனது சந்ததியினருக்கு கொடுக்க வேண்டும் எனக் கேட்டு இருந்தார். அவர் தலையை துண்டித்ததுதான் தாமதம் எங்கிருந்தோ வந்த சூறாவளி மழையினால் அவர் சிந்திய ரத்தம் எட்டு கிலோ தொலைவு வரை சென்றுவிட ஜமீந்தார் அவர் வேண்டுகோளை நிறைவேற்றினார்.
    ஐயனார் மற்றும் சந்தனக் கருப்பரைத் தவிர அந்த ஆலயத்தில் மேலும் பல கடவுள் சிலைகள் உள்ளன. ஐயனாருக்கு உதவ இரண்டு பூதங்களும் உள்ளன. அங்குள்ள பிற கடவுட்கள் பத்ர காளி, ராக்காயி, ஆண்டிச்சாமி, சந்தன லிங்கம், மாயனைக் கருப்பு, வீர பத்திர சாமி, பேச்சியம்மன் போன்றவர்கள். ஜூலை-ஆகஸ்ட் மாதங்களில் குதிரை இழுப்பு என்ற விழா நடைபெறுகின்றது . இரண்டு மண் குதிரைகள் செய்யப்பட்டு தனிஹியம் என்ற கிராமத்தில் இருந்து சம்பிரதாயமாக அங்கு அழைத்து வரப்படுகின்றது. அதற்க்கு முன்னால் சந்தனக் கருப்புக்கு சந்தன அபிஷேகம் நடைபெறும். அதில் ஒரு குதிரை ஐயனாரின் போர் குதிரையாம் . மற்றது தேவேந்திரனின் வாகனமாம். பூரணையும் புஷ்கலையும் குதிரைகளின் மகள்களாம். ஆகவே அந்த குதிரைகள் தமது மகளைக் காண வருவதாக இதீகம் உள்ளது. கிராமத்தின் நலனுக்காக தேவேந்திரனிடம் பூரணையும் புஷ்கலையும் வேண்டிக்கொள்ள அவர் சிவபெருமானை வேண்டிக் கொள்ள அவர் தனது பசுவை அந்த கிராமத்துக்கு அனுப்பி நல்லது நடக்க வைப்பாராம். அந்த பசுவின் பெயர் நாச்சங்காளை . அந்த சடங்கின் சம்பிரதாயமாக ஒரு பசுவின் கன்றை பிடித்து வந்து நன்றாக மஞ்சள் நீராட்டி வணங்குவார்கள். அதன் பின் அதை விட்டு விடுவார்கள். மற்ற கடவுட்களை மகிழ்விக்க மாட்டை அடக்கும் நிகழ்ச்சி நடைபெறுகின்றது. ஏன் எனில் அங்கு சிந்தப்படும் சிறிய அளவிலான மனித ரத்தத்தினால் அவர்கள் மகிழ்ச்சி அடைவார்களாம். முக்கிய முடிவுகளை எடுக்கும்போது ஐயனாரை கலந்தாலோசிக்காமல் எவரும் முடிவு எடுப்பது இல்லையாம்.
    (Translated into Tamil by santhipriaya)

    ReplyDelete